|
|
ประเพณีการลงข่วง
การลงข่วงนับเป็นประเพณีอย่างหนึ่งของชาวภูไท และเป็นการสนทนาของหนุ่มสาวชาวภูไท
คือพอฤดูฝนผ่านไปย่างเข้าฤดูหนาว สาวภูไททั่วไปจะพากันลงข่วงเข็นฝ้าย
สำหรับข่วงกว้างประมาณพอนั่งได้ประมาณ 10 คนขึ้นไป ตรงกลางทำที่สำหรับก่อไฟ
เพราะการลงข่วงนี้ต้องเป็นเวลากลางคืนพอหลังจากกินข้าวเย็นเสร็จแล้วก็เตรียมเอาฝ้ายที่ทำเป็นแค่วและหลา(เครื่องมือเข็นฝ้าย)ลงไปรวมกันที่ข่วงโดยอาศัยแสงสว่างจากกองไฟ
ตอนนี้บรรดาผู้บ่าวหรือพวกหนุ่ม ๆ ทั้งหลาย จะลงจากบ้านไปหาลิ่นสาว(จีบสาว)
ไปข่วงโน้นบ้างข่วงนี้บ้างทั้ในหมู่บ้านของตนเองและหมู่บ้านใกล้เคียงไปกันอย่างเสรีไม่มีเขตหวงห้ามแต่อย่างใด
พอลงข่วงนานจนรู้สึกง่วงนอนแล้วก็พากันกลับไปนอนตอนนี้ใครรักใครชอบใครก็พากันไปส่งถึงบ้าน
เรียกกันว่าการลงข่วงนี้แหละเป็นสื่อสัมพันธุ์ให้หนุ่มสาวรักกันและแต่งงานกัน
การลงข่วงนี้ลงกันไปเรื่อยๆ จนถึงฤดูฝนใหม่จึงหยุด เพราะข่วงไม่มีหลังคากันฝน
แต่วันนี้ไม่ค่อยมีแล้ว
|
|
