|
|
อาชีพและการเป็นอยู่ของภูไทในสมัยก่อน
อาชีพของภูไทส่วนมากคือการทำไร่ทำนา ที่เป็นพ่อค้าข้าราชการก็มีแต่เป็นส่วนน้อย
การเป็นอยู่โดยทั่ว ๆ ไปผู้ชายเมื่อแต่งงานแล้วจะทำหน้าที่เป็นพ่อบ้าน
สาวนผู้หญิงก็ทำหน้าที่เป็นแม่บ้าน หน้าที่ของพ่อบ้านตื่นเช้าก็ออกไปนาส่วนแม่บ้านเมื่อเสร็จธุระทางบ้านแล้วจัดเตรียมอาหารส่งพ่อบ้านที่นา
เมื่อเสร็จจากการทำไร่ทำนาแล้วพวกผู้ชายก็ทำหน้าที่ดูแลวัวควาย
พอเวลาว่างก็จักสานหรือทำเครื่องใช้ไม้สอยที่จำเป็นภายในบ้านเพราะเครื่องใช้เกือบทั้งหมดภายในบ้านนั้น
จะต้องทำเองจากพ่อบ้าน จะเรียกว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเลยก็ได้
คือถ้าผู้ชายที่ทำเครื่องใช้ที่จำเป็นภายในบ้านไม่เป็นเลย ก็จะมีเมียไม่ได้เหมือนกัน
ถ้าท่านมีโอกาสไปเที่ยวหรือมีธุระผ่านไปทางบ้านภูไท ท่านจะเห็นเครื่องใช้ในบ้านของเขานั้นทำเองเกือบทั้งหมด
จนกระทั่งทุกวันนี้ก็พอมีให้ดูอยู่บ้าง ส่วนผู้หญิงเมื่อ แต่งงานแล้วนอกจากจะทำหน้าที่เลี้ยงลูกแล้ว
ก็ยังมีหน้าที่อื่น ๆอีกเช่น ตักน้ำ ตำข้าว ต่ำหูก(ท้อผ้า) บางคนเลี้ยงไหมไปด้วยก็เพราะเครื่องนุ่งห่มส่วนมากทำเองจากแม่บ้านการเป็นอยู่ทั่วไปนั้นผู้ไทชอบการเป็นอยู่แบบสบายๆ
ไม่กระตือรือล้นเท่าใดนัก แต่ทุกวันนี้เริ่มเปลี่ยนแปลงไปมากแล้ว
เพราะความจำเป็นทางด้านเศรษฐกิจภูไทชอบความสามัคคีชอบสนุก รักถิ่นฐาน
เคารพและนับถือเผ่าพันธุ์ของตนเอง และรักชาติอันเป็นที่อยู่ของตนเองไม่หลงเชื่อคำยุงยงของผ้ไม่เป็นมิตร
ในจำนวนภูไทแต่ไหนแต่ไรมา จะอยู่รวมกันเหมือนญาติพี่น้อง ดังจะเห็นได้ว่าเมื่อมีการเจ็บป่วยและถึงแก่กรรมก็จะไปเยี่ยมยามถามข่าวไม่ว่าจะอยู่บ้านเดียวกันหรือคนละหมู่บ้าน
ซึ่งถือปฏิบัติกันมาตราบชั่วทุกวันนี้
ต่ำหูก(ทอผ้า) ฝ้ายได้มาจากไร่ที่ปลูกกันเอง ก่อนอื่นต้องเอาอิ้วแล้วดีดเป็นปุ่ยให้ละเอียด
แล้วเอามาทำเป็นแค่ว ทีนี้ก็เข็นให้เป็นเส้นด้ายพอได้เส้นด้ายเป็นมัด
ๆ แล้วก็เอาไปยอมสีตามใจชอบตอนนี้ก็แล้วแต่จะเอาไปทำเป็นเครื่องอะไร
|
|
